De BETT is de grootste beurs in Europa op het gebied van ICT en onderwijs. De beurs wordt jaarlijks in januari gehouden in de Olympia-hallen in Londen. Dit jaar ging ik er voor de eerste keer heen.
Dit verslag bevat ICT-zaken, maar ook de gezelligheid zal niet worden vergeten. Voor het weekeinde vloog “mijn” vrouw naar Londen om er nog twee gezellige dagen samen aan vast te knopen. Ook de highlights daarvan staan in dit reisverslag. Lees er uit, wat je interessant vindt.
Woensdag 13 januari 2010
Op woensdag gaat de wekker vroeg, zeer vroeg. Ik logeer deze week in ons eigen huis, omdat mijn zwager en schoonzus deze week bij ons zijn ingetrokken om de zorg voor mijn tijdelijk bij ons inwonende dementerende schoonvader op zich te nemen. “Mijn” vrouw zit deze week voor een cursus van haar werk in Rome. Mijn schoonzus is gisteren voor haar werk naar Parijs vertrokken. Internationals!
Mijn schoonvader zit al op de rand van zijn bed, dus maak ik mijn zwager maar even wakker. Ik moet nu vooral zorgen dat ik op tijd klaar ben voor de taxi, die mij naar het station zal brengen. Dan belt de taxichauffeur al aan; een kwartier te vroeg. Ik sta nog te ontbijten en moet de tanden nog poetsen. De man moet een kwartier wachten. Hij is bij binnenkomst bij de centrale direct op pad gestuurd.
Zo ben ik dus op tijd op het station voor een trein eerder dan strikt noodzakelijk, want er zijn deze weken vanwege het winterweer voldoende problemen geweest op het spoor. In Den Haag tref ik mijn collega ICT-coördinator van een andere school van hetzelfde bestuur, zijn dochter (ICT-coördinator bij een school onder een groot bestuur) en haar directeur.
Verder zien we op het perron veel mensen met een labeltje aan de tas of koffer van het reisbureau dat deze reis heeft georganiseerd.
De HiSpeed-trein naar Brussel is netjes op tijd en vult zich met Londen-gangers. Ook arriveren we op tijd in Brussel. Onze Eurostar naar Londen zal rijden; slechts een enkele trein is gecanceld. Wel hebben we tijd voor een kopje koffie op het station.
Voor de Eurostar moet daarna worden ingecheckt en er volgt een uitgebreide douane-controle.
Met de Eurostar, die op tijd uit Brussel vertrekt, komen we 40 minuten te laat aan op Londen St. Pancras. Er geldt vanwege de weeromstandigheden (er ligt zowel in Frankrijk als in Londen nog steeds veel sneeuw) een snelheidsbeperking. De maximumsnelheid is 230 km/h.
Vanaf St. Pancras gaan we met de metro direct door naar de BETT. Jammer dat we niet eerst de bagage in het hotel kunnen gaan dumpen. Maar ja, dat kost tijd. Het is handig dat we met een deelgroep reizen. Toch lukt het mijn collega, zijn dochter en haar directeur om met een aantal anderen bij het overstappen op Earl’s Court in een verkeerde metro te springen. Gelukkig SMS-en we snel. Ik ga door naar de BETT en wacht daar mijn groepje op, dat een kwartiertje later met de pendelbus arriveert. Met z’n vieren lopen we door naar de garderobe, want we hebben onze bagage nog steeds bij ons. Achter de balie staat één dame. Met een speld bevestigt zij op elke jas of tas een kaartje. Na een poosje springen er twee mensen bij, maar de rij vordert langzaam. Als we er bijna zijn, blijkt dat er geen jassen meer worden aangenomen. Dit is een grote technologiebeurs; dit is Engeland; dit is 2010! Wel willen we onze koffers kwijt. Na drie kwartier is het om 15.00 uur eindelijk zover: we gaan de beursvloer op.
De beurs is mega: twee grote hallen met galerijen op de eerste verdieping gevuld met grote en kleine bedrijven, die ons allemaal wat te bieden hebben.
We gaan naar SMART. Mijn collega en zijn dochter hebben digitale schoolborden van SMART op hun scholen. SMART heeft als absoluut nieuwtje de documentencamera, die met behulp van zwart-witte blokjes op een kartonnetje voorwerpen 3D kan vertonen. Ons ontgaat de toepassing hiervan.
Op een andere stand zien we een SMART-tafel. Het blijven vooralsnog dure meubeltjes: duurder dan een set: bord + beamer + PC. Het is wel duidelijk wat je er mee kunt, maar duur blijft het. Voorlopig zie ik ze onze school niet binnenkomen. Promethean (“ons” bordenmerk) is er nog niet actief mee.
We wandelen naar de stand van SAMSUNG om naar grote LCD-monitoren te kijken. Men heeft hier een 55 inch scherm hangen; de 65 inch volgt binnenkort. We zien hier wel toepassingen voor onderbouwgroepen, waar een groot digibord niet wenselijk is.Ook hier zijn de prijzen hoog; ook meer dan een digibordset. Waarschijnlijk zal het er voorlopig niet van komen.
Vervolgens lopen we naar 2simple. Mijn collega, die twee jaar geleden ook naar de BETT is geweest, was toen erg enthousiast over hun software. Vooral gericht op de creatieve vlak. Ze vallen ook jaarlijks in de BETT-awards. Ook nu staat er een goed nieuw product: 2createasuperstory. Verder vallen op: 2paintapicture, 2 controlNXT en meer. Vrijwel alle software werkt webased. Thuis zeker nog eens een kijkje nemen op www.2simple.com en wellicht wat testversies aanvragen.
We neuzen nog even rond op de stand van Lego Mindstorms en laten ons voorlichten.
Tijdig keren we terug naar de garderobe. Tot onze verbazing hebben we al snel onze koffers terug. We reizen met de bus naar het Palace Strand Hotel: zo zien we nog eens wat van de stad. In het hotel checken we in. Ik ga naar mijn kamer: in m’n eentje in een tweepersoons clubroom.
Even een uurtje uitpaskken, opruimen, rusten, proberen te internetten (hetgeen niet lukt). Daarna naar de bar voor een drankje en vervolgens door naar het restaurant. De dames van ons olijke viertal zijn beiden ambassadeur bij Kennisnet en eten in een aparte zaal. Mijn collega en ik zitten aan een tafel met iemand van APS IT-diensten en met een ICT-coördinator uit West-Friesland. Het gesprek gaat over ICT, maar ook over schaatsen.
Na het diner ga ik naar mijn kamer. Een groep gaat nog wandelen, maar morgen is het weer vroeg dag en ik wil graag fit zijn. Ik probeer nog even internet aan de praat te krijgen, maar het lukt weer niet, ik SMS nog even met “mijn” vrouw en kijk op BBC1 naar de verschrikkingen in Haïti.
Donderdag 14 januari 2010
Al vroeg op; lekker rustig aan opstaan, douchen, aankleden en ontbijten. De eetzaal vult zich langzaam, terwijl ik geniet van mijn Engelse ontbijt.
Al vroeg vertrekken we met een kleine groep naar Sutton voor een bezoek aan de Avenue Primary School. (http://webfronter.com/sutton/avenue/)Een korte trip met de metro en een flinke reis met de trein. We arriveren op tijd en bellen aan bij een groot hek. Het wordt op afstand geopend en we wandelen over het uitgestrekte terrein naar de school. Bij de ingang worden we ontvangen door een dame van het front-office. Ze neemt de presentielijst op en loodst ons door de school naar een lokaal achter de school. Het is een wandeltocht door gangen, klapdeuren en dwars door twee gymzalen. Buiten ligt zelfs een zwembadje (uit 1959!) zonder water.
We worden in een losstaand noodlokaal ontvangen door Craig Hudson binnen de school belast met New Technologies en eSafety. Ook zijn er vier kinderen aanwezig met hun mini-laptop. Ze laten hun digitale leeromgeving (LONDON MLE) zien, waar ze ook thuis op kunnen inloggen. Het meisje dat ons groepje van twee wegwijs maakt, laat vooral de leuke kanten zien (plaatjes, vriendenpagina) en vraagt steeds: “What do you want to see next?” Wij hebben geen idee, niet wetende wat er allemaal te zien is. Later zal ons blijken dat leerkrachten werk voor de kinderen klaar kunnen zetten, dat zij op school of thuis kunnen oefenen. De mini-laptops zijn voor gebruik op school, thuis heeft iedereen wel een PC. Het is ook niet zo dat er per kind een netbook is. De aantallen PC’s zijn zoals wij dat in Nederland ook kennen: een paar in elk lokaal en een veel in een ICT-lokaal.
Na deze demonstratie gaan we naar een ICT-lokaal. Daar vind juist de instructie voor een toets Frans plaats. De toets wordt gemaakt op de PC en is, zoals vrijwel alle software in de UK webbased.
We kijken wat rond: er staat een megagrote HP printer Z2100 Photo, die er speciaal staat om brede posters voor in de lokalen te printen. De printer levert prints van maximaal 24 inch (61 cm) uit 8 inkttankts in galeriekwaliteit en kost een slordige € 3200,==.
De lokalen hangen inderdaad helemaal vol met posters, postertjes en kaarten. Een hoekje met rekensteuntjes, een hoekje met taalregels, een hoek met ICT-tips, een wandje met gedragsregels: het is er allemaal. Maar of daarmee de printer een goede investering is…?
Verder vallen de mini HP werkstations (HP DC 7900 Ultra Slim, € 699,==) op, die in een bracket achter de LCD-monitoren hangen. Denk ik ook over voor bij ons op school. PC van de grond (= minder stof), minder energieverbruik. Ik puzzel alleen met XXODDS. En dan zijn we net geïnformeerd over de oplossing van één HP werkstation met vier of zes LG netwerkmonitoren. Daar hoop ik morgen op de BETT naar te kunnen kijken.
Verder vallen de mini HP werkstations (HP DC 7900 Ultra Slim, € 699,==) op, die in een bracket achter de LCD-monitoren hangen. Denk ik ook over voor bij ons op school. PC van de grond (= minder stof), minder energieverbruik. Ik puzzel alleen met XXODDS. En dan zijn we net geïnformeerd over de oplossing van één HP werkstation met vier of zes LG netwerkmonitoren. Daar hoop ik morgen op de BETT naar te kunnen kijken.
We bezoeken de radiostudio van de school. In een ongebruikte mini-materialenberging in de gymzaal, waar overigens de gang van de school dwars doorheen loopt, staat een mengpaneel, wat radioapparatuur en drie grote microfoons. Op de BETT zullen we verschillende leveranciers van dit soort spul zien. Het komt dus vaker voor. De kinderen maken jingles en die staan op de digitale leeromgeving. Of er ook hele uitzendingen worden gemaakt blijft onduidelijk. Dat lijkt mij nou juist de toepassing.
Tenslotte bezoeken we drie onderbouwgroepen, die achter één voordeur huizen. Zo’n 70 kleuters lopen door elkaar, maar hebben ook elk hun eigen ruimte. Het lijkt ongeorganiseerd, maar dat is het zeker niet. Er wordt gewerkt in hoeken en met activiteiten en de kinderen worden daarbij ingedeeld.
Ook in Engeland is de groepsgrootte 25-30 kinderen. Daar staat behalve een leerkracht ook een full time onderwijsassistent(e) bij.
Zo zien we kinderen bezig met de BEE-BOT en radiografisch bestuurbare robotjes, maar er is geen doel bij deze activiteit. Daar waar bij ons in de onderbouw de BEE-BOT voor het rijden van een bepaald parcours moet worden geprogrammeerd, doen ze er hier maar wat mee!
Verder vallen in de hele school de posters op van bijvoorbeeld Mahatma Ghandi en Martin Luther King. Op de website heb ik al gezien dat er voor alles een protocol is en dat er vele –begerenswaardige- keurmerken zijn. Het wemelt van de schildjes aan de deur. Een stuk of drie ICT-keurmerken alleen al!
Met de bus reizen we naar een station en met de trein weer naar Victoria Station. Daar nemen we 10 minuten pauze, zodat iedereen iets te eten kan scoren. Dan snel in de metro. Tegen de verwachting in arriveren we stipt op tijd op onze volgende school, de Woodberry Down Community Primary School.
(http://www.woodberrydown.net/)
Een grotere tegenstelling met vanmorgen is nauwelijks denkbaar! Dit is een school in een van de armere wijken van Londen. Een bovenschools directeur meldt ons, dat de warme lunchmaaltijd voor 60% van de kinderen gesubsidieerd is. De ouders verdienen dus allemaal minder dan het minimumloon. Er zijn weinig blanke kinderen op school. 90% van de kinderen behoort bij een minderheid. Het een grote verscheidenheid van nationaliteiten. Van 70% is Engels niet de moedertaal. Toch worden de kinderen bij binnenkomst allemaal direct in het Engels aangesproken, want er zou geen beginnen aan zijn om iedereen in de eigen taal aan te spreken. Mede om deze reden, krijgen kinderen die zich een vaardigheid hebben eigen gemaakt –rustig door de gang lopen, de tafels t/m 10, etc.– een sticker opgeplakt, zodat iedereen die ze tegenkomt ze daarover direct kan aanspreken: “Wat goed dat je alle tafels t/m 10 al kent; daar zul je nog een hoop plezier aan beleven. Was het moeilijk?” ook heeft men gemerkt dat feedback het meeste effect heeft op de vooruitgang van de kinderen.
“Marking” is door deze school ontwikkeld en wordt inmiddels in de gehele UK gebruikt. De school ent daarom ook een commerciële tak: www.effectivemarking.co.uk.
In kleine groepjes worden we de school rondgeleid. Ik zit in een groepje dat met de bovenschools directeur op stap gaat. We zwerven het hele gebouw door. Ik zie geen computers in de lokalen, maar wel twee computerlokalen.
Ook in deze school hangen de muren vol met taal- en rekensteuntjes, pamfletten, protocollen, nog meer protocollen, uitdagingen.
In alle groepen wordt met behulp van digitale schoolborden (echt geen krijtbord meer te zien) les gegeven. Of het nu rekenen is, geschiedenis (Victoriaanse tijdperk) of tekenen, overal lessen met digiborden.
Bij een groepsinstructie komen de kinderen vooraan bij het bord zitten, op de grond. Met crêpetape zijn er rijen aangegeven. Na de instructie gaat iedereen weer naar de eigen plaats.
Later zal blijken dat alle lessen minutieus centraal zijn voorbereid. Morgen van 11.00 uur – 11.45 geschiedenisles over de eerste boeren? Op je standaard aangeleverde voorbereidingsblad staan inleiding, vragen, digibordtoepassingen, verwerking allemaal klaar. Daar hoef je geen seconde over na te denken.
Helaas zie ik in de groepen weinig ICT-toepassingen. In één van de ICT-lokalen is een groep jonge kinderen bezig te leren hoe je een tekstbox in een powerpointpresentatie plaatst. In een ander ICT-lokaal zijn oudere kinderen bezig tabellen uit EXCEL te verwerken.
Na terugkomst in het hotel stappen we met de bende van vier nog even de hotelbar binnen. Daar zitten vier mannen in nette pakken te goochelen met kaarten. Even later zit er nog maar eentje, die merkt dat we aandacht voor hem hebben. Het duurt niet lang voorat hij bij ons groepje zit en diverse trucs laat zien. Eén van de dames, die gehoord heeft dat er goochelaars op de BETT staan, vraagt hem: “Are you the magician on the BETT?”. Hij fronst zijn wenkbrauwen en kijkt haar met een weirdo blik aan. Hij haalt nog wat trucs uit. Vervolgens gaan we naar bed. De dames hebben morgen een afwijkend programma; ze zijn beiden ambassadeur bij Kennisnet en gaan morgen op stap naar Dudley. Daar zullen ze een school bezoeken, waar elk kind beschikt over een eigen laptop. Ook hebben ze een high tea met de Lord Major en een diner. Ze zullen pas weer laat thuis zijn. Mijn collega en ik zullen de BETT nogmaals bezoeken.
Vrijdag 15 januari 2010
De volgende morgen ontbijt ik met mijn collega. Op ons gemak –de BETT gaat pas om 10 uur open- genieten we van een lekker Engels ontbijtje.
We reizen met de bus naar de Olympia-hallen. We lopen langs de PROMETHEAN-stand. Ik kan er eigenlijk geen nieuws ontdekken. Daarna kijken we een poosje bij SMART. Voor de documentcamera met 3D-mogelijkheid zien we nog steeds geen toepassing.
Dan lopen we de Olympia-hallen weer uit, want we zijn uitgenodigd door PROMETHEAN om in een pub aan de overkant een workshop te volgen. De workshop is gewijd aan het stemmen met de ACTIV EXPRESSION en aan PROMETHEANPLANET. Het goede nieuws is dat PROMETHEANPLANET binnenkort Nederlandstalig zal worden. Voor de niet-PROMETHEAN-bord-gebruikers is het goed om te weten dat de bordsoftware, ACTIV INSPIRE, vrij te gebruiken is op elk bord. Daarmee zijn ook alle lessen die op PROMETHEANPLANET staan te gebruiken op SMART- of andere borden. Op school moet ik ACTIV INSPIRE, de Walt Disney versie van de AVTIV bordsoftware, maar eens voorleggen aan de collegae. Het tegelijkertijd gebruiken van twee pennen op één bord kan alleen met deze software.
Na anderhalf uur zijn we weer op de beursvloer. Mijn collega wil graag even gaan kijken bij de “Future Schools”. Twee jaar geleden was het indrukwekkend, maar nu lopen we er doorheen voordat we goed en wel doorhebben dat we er zijn.
Dan nog maar even naar 2simple. We zien een indrukwekkende demonstratie van het verhalenprogramma 2createasuperstory.
Verder lopen we naar LG. Onze netwerkleverancier heeft de week voor de BETT aangekondigd met PC+ te zullen komen. Eén netwerk-PC bedient vier of zes netwerkmonitoren van het merk LG. Op de stand zien we het spul in werking. Er wordt ons verteld dat met nog dit jaar 30 netwerkmonitoren met één netwerk PC zal kunnen laten werken. Het heeft voordelen: minder energieverbruik, minder ventilatoren (= minder stof), minder ruimte. Maar ik moet het gebruik van dit systeem eens afzetten tegen het werken met mini-PC’s. ook die verbruiken minder energie, hangen achter de monitor (van de vloer af = minder stof) en leveren een flexibele set op. Terug in Nederland maar eens een afspraak maken met onze netwerkleverancier voor een demonstratie.
We eten een hapje in de International Guestroom. Daar is overigens ook een garderobe, waar het zeer rustig is! Iets om te onthouden voor de volgende keer.
Na de lunch lopen we nog een stukje over de beursvloer.
Bij de site van Crick Software word ik aangesproken. Ik ben eigenlijk wel trots dat ik kan vertellen dat ik net CLICKER5 op een notebook heb geïnstalleerd. Dat het voor een rugzakkind (child with a rucksack?) is probeer ik maar niet uit te leggen en dat ik alleen maar weet hoe het programma geïnstalleerd moet worden laat ik ook maar achterwege.
We lopen toevallig langs een stand voor schoolradio (www.schoolradio.co.uk).
Het ziet er gelikt uit, maar een kleine set schoolradio komt op zo’n slordige
€ 9200,==. Dan moet er toch een hoger doel zijn dan alleen jingles te maken. Eerst maar eens eenvoudige podcasts gaan maken!
Aan het eind van de middag gaan we met de bus terug naar het hotel.
’s Ochtends heb ik uitgecheckt en mijn bagage bij mijn collega in zijn kamer gezet.
’s Middags check ik weer in voor een andere kamer. Eind van de middag arriveert mijn vrouw vanuit Rome, om samen nog een gezellig weekeinde Londen te maken.
’s Avonds gaan we gedrieën uit eten in een hamburger restaurant. We wandelen nog even door Londen, richting Big Ben, en naar het hotel. Daar zitten we ook in de hotelbar. Daarna gaan we naar bed.
We genieten niet van onze nachtrust, want in de kamer naast ons, die van onze kamer gescheiden is door een bordpapieren deur, heeft een stel het plan opgevat om luidruchtig slaaf en meesteres te spelen. Het gaat door tot 2.30 uur en begint om 6.00 uur weer.
Zaterdag 16 januari 2010
Min of meer gebroken zitten we samen aan het Engelse ontbijt. Het is smullen; thuis maken we het ook wel eens. Na het ontbijt gaan we vroeg op pad; we willen maximaal genieten van deze twee dagen.
Eerst verkennen we Covent Gardens, op twee minuten lopen van ons hotel. Daarna lopen we over Picadilly Circus richting Oxford Street. Zonder het vooropgestelde plan om te gaan winkelen, lopen we enkele winkels binnen. Ikzelf koop een aantal PILOT FRIXXION pennen en losse vullingen en een CANON fototijdschrift. Mijn vrouw koopt een kook-tijdschrift. Dat wordt smullen als we weer thuis zijn. Het regent gestaag door. Na een poosje zijn we dan aan de Hydepark-kant van Oxford Street. We lopen maar niet door het park, vanwege de regen. Wel gaan we richting Speakers Corner en lopen via Picadilly weer terug naar Picadilly Circus.
Op Picadilly gaan we nog een boekwinkel binnen, op zoek naar boeken over LEGO MINDSTORMS. Er staat één boek, maar dat is erg theoretisch en dat is niet de bedoeling.
Terug in het hotel nemen we even onze rust. ’s Avonds gaan we in SOHO uit eten.
Zondag 17 januari 2010
Na het ontbijt checken we uit en laten we onze bagage in het hotel achter. We lopen via Buckingham Palace en de Big Ben naar de Thames.
We lopen een lang stuk langs de rivier. Het weer is gelukkig veel beter dan gisteren. We lopen langs het millennium rad.
Na een poos steken we de rivier weer over en zweven we terug richting hotel. Bij de buren (Starbucks) drinken we wat en dan hebben we nog een rondwandeling rondom Covent Garden op de rol staan. Het is een leuk gebied.
Dan is het tijd om de koffers op te halen. Met de metro reizen we naar Heathrow. Daar vertrekt eind van de middag onze vlucht met BMI naar Schiphol. Alles verloopt op vleugeltjes en ook op Schiphol staat de taxi klaar. Zo zijn we vroeg in de avond weer in ons eigen huis, bij onze eigen (schoon)vader. Het is direct of we niet zijn weggeweest: in de running.
Zo zien we kinderen bezig met de BEE-BOT en radiografisch bestuurbare robotjes, maar er is geen doel bij deze activiteit. Daar waar bij ons in de onderbouw de BEE-BOT voor het rijden van een bepaald parcours moet worden geprogrammeerd, doen ze er hier maar wat mee!
Verder vallen in de hele school de posters op van bijvoorbeeld Mahatma Ghandi en Martin Luther King. Op de website heb ik al gezien dat er voor alles een protocol is en dat er vele –begerenswaardige- keurmerken zijn. Het wemelt van de schildjes aan de deur. Een stuk of drie ICT-keurmerken alleen al!
Met de bus reizen we naar een station en met de trein weer naar Victoria Station. Daar nemen we 10 minuten pauze, zodat iedereen iets te eten kan scoren. Dan snel in de metro. Tegen de verwachting in arriveren we stipt op tijd op onze volgende school, de Woodberry Down Community Primary School.
(http://www.woodberrydown.net/)
Een grotere tegenstelling met vanmorgen is nauwelijks denkbaar! Dit is een school in een van de armere wijken van Londen. Een bovenschools directeur meldt ons, dat de warme lunchmaaltijd voor 60% van de kinderen gesubsidieerd is. De ouders verdienen dus allemaal minder dan het minimumloon. Er zijn weinig blanke kinderen op school. 90% van de kinderen behoort bij een minderheid. Het een grote verscheidenheid van nationaliteiten. Van 70% is Engels niet de moedertaal. Toch worden de kinderen bij binnenkomst allemaal direct in het Engels aangesproken, want er zou geen beginnen aan zijn om iedereen in de eigen taal aan te spreken. Mede om deze reden, krijgen kinderen die zich een vaardigheid hebben eigen gemaakt –rustig door de gang lopen, de tafels t/m 10, etc.– een sticker opgeplakt, zodat iedereen die ze tegenkomt ze daarover direct kan aanspreken: “Wat goed dat je alle tafels t/m 10 al kent; daar zul je nog een hoop plezier aan beleven. Was het moeilijk?” ook heeft men gemerkt dat feedback het meeste effect heeft op de vooruitgang van de kinderen.
“Marking” is door deze school ontwikkeld en wordt inmiddels in de gehele UK gebruikt. De school ent daarom ook een commerciële tak: www.effectivemarking.co.uk.
In kleine groepjes worden we de school rondgeleid. Ik zit in een groepje dat met de bovenschools directeur op stap gaat. We zwerven het hele gebouw door. Ik zie geen computers in de lokalen, maar wel twee computerlokalen.
Ook in deze school hangen de muren vol met taal- en rekensteuntjes, pamfletten, protocollen, nog meer protocollen, uitdagingen.
In alle groepen wordt met behulp van digitale schoolborden (echt geen krijtbord meer te zien) les gegeven. Of het nu rekenen is, geschiedenis (Victoriaanse tijdperk) of tekenen, overal lessen met digiborden.
Bij een groepsinstructie komen de kinderen vooraan bij het bord zitten, op de grond. Met crêpetape zijn er rijen aangegeven. Na de instructie gaat iedereen weer naar de eigen plaats.
Later zal blijken dat alle lessen minutieus centraal zijn voorbereid. Morgen van 11.00 uur – 11.45 geschiedenisles over de eerste boeren? Op je standaard aangeleverde voorbereidingsblad staan inleiding, vragen, digibordtoepassingen, verwerking allemaal klaar. Daar hoef je geen seconde over na te denken.
Helaas zie ik in de groepen weinig ICT-toepassingen. In één van de ICT-lokalen is een groep jonge kinderen bezig te leren hoe je een tekstbox in een powerpointpresentatie plaatst. In een ander ICT-lokaal zijn oudere kinderen bezig tabellen uit EXCEL te verwerken.
Zodra de juf de aandacht wil, steekt zij haar hand op. Alle kinderhanden volgen en binnen enkele tellen zit iedereen stil en met de armen over elkaar te luisteren. Het lijkt mij een prima coöperatieve methode om met elkaar de groep tot stilte en oplettendheid te krijgen. Maar o wee, de juf snerpt: “Hoe kan ik nog een toetsenbord horen, wanneer iedereen met z’n armen over elkaar zit?”
Ook hier in school overigens in de gang posters van voorbeeldrolmodellen. Boodschap: "Wil je iets bereiken in dit leven ,dan zul je er hier op school al voor moeten gaan!"
Na dit schoolbezoek gaan we terug naar het hotel. Een ieder is verder vrij om de doen en te laten wat hij/zij wil. Ik trek me even terug op mijn kamer. Even later meldt mijn collega zich, samen met de dames. De bende van vier is weer compleet. Mijn collega heeft vanochtend kaarten gekocht voor een musical. We gaan naar de Jersey Boys, een musical over Frankie Valli en The Four Seasons. Eerst schuiven we nog een snelle pizza naar binnen. Londen heeft natuurlijk een musical-traditie. In de directe omgeving van ons hotel zijn er al een stuk of zes. Het is een bijzondere ervaring, die, hoewel ik geen musicalliefhebber ben, niet graag zou willen hebben missen.
Na terugkomst in het hotel stappen we met de bende van vier nog even de hotelbar binnen. Daar zitten vier mannen in nette pakken te goochelen met kaarten. Even later zit er nog maar eentje, die merkt dat we aandacht voor hem hebben. Het duurt niet lang voorat hij bij ons groepje zit en diverse trucs laat zien. Eén van de dames, die gehoord heeft dat er goochelaars op de BETT staan, vraagt hem: “Are you the magician on the BETT?”. Hij fronst zijn wenkbrauwen en kijkt haar met een weirdo blik aan. Hij haalt nog wat trucs uit. Vervolgens gaan we naar bed. De dames hebben morgen een afwijkend programma; ze zijn beiden ambassadeur bij Kennisnet en gaan morgen op stap naar Dudley. Daar zullen ze een school bezoeken, waar elk kind beschikt over een eigen laptop. Ook hebben ze een high tea met de Lord Major en een diner. Ze zullen pas weer laat thuis zijn. Mijn collega en ik zullen de BETT nogmaals bezoeken.
Vrijdag 15 januari 2010
De volgende morgen ontbijt ik met mijn collega. Op ons gemak –de BETT gaat pas om 10 uur open- genieten we van een lekker Engels ontbijtje.
We reizen met de bus naar de Olympia-hallen. We lopen langs de PROMETHEAN-stand. Ik kan er eigenlijk geen nieuws ontdekken. Daarna kijken we een poosje bij SMART. Voor de documentcamera met 3D-mogelijkheid zien we nog steeds geen toepassing.
Dan lopen we de Olympia-hallen weer uit, want we zijn uitgenodigd door PROMETHEAN om in een pub aan de overkant een workshop te volgen. De workshop is gewijd aan het stemmen met de ACTIV EXPRESSION en aan PROMETHEANPLANET. Het goede nieuws is dat PROMETHEANPLANET binnenkort Nederlandstalig zal worden. Voor de niet-PROMETHEAN-bord-gebruikers is het goed om te weten dat de bordsoftware, ACTIV INSPIRE, vrij te gebruiken is op elk bord. Daarmee zijn ook alle lessen die op PROMETHEANPLANET staan te gebruiken op SMART- of andere borden. Op school moet ik ACTIV INSPIRE, de Walt Disney versie van de AVTIV bordsoftware, maar eens voorleggen aan de collegae. Het tegelijkertijd gebruiken van twee pennen op één bord kan alleen met deze software.
Na anderhalf uur zijn we weer op de beursvloer. Mijn collega wil graag even gaan kijken bij de “Future Schools”. Twee jaar geleden was het indrukwekkend, maar nu lopen we er doorheen voordat we goed en wel doorhebben dat we er zijn.
Dan nog maar even naar 2simple. We zien een indrukwekkende demonstratie van het verhalenprogramma 2createasuperstory.
Verder lopen we naar LG. Onze netwerkleverancier heeft de week voor de BETT aangekondigd met PC+ te zullen komen. Eén netwerk-PC bedient vier of zes netwerkmonitoren van het merk LG. Op de stand zien we het spul in werking. Er wordt ons verteld dat met nog dit jaar 30 netwerkmonitoren met één netwerk PC zal kunnen laten werken. Het heeft voordelen: minder energieverbruik, minder ventilatoren (= minder stof), minder ruimte. Maar ik moet het gebruik van dit systeem eens afzetten tegen het werken met mini-PC’s. ook die verbruiken minder energie, hangen achter de monitor (van de vloer af = minder stof) en leveren een flexibele set op. Terug in Nederland maar eens een afspraak maken met onze netwerkleverancier voor een demonstratie.
We eten een hapje in de International Guestroom. Daar is overigens ook een garderobe, waar het zeer rustig is! Iets om te onthouden voor de volgende keer.
Na de lunch lopen we nog een stukje over de beursvloer.
Bij de site van Crick Software word ik aangesproken. Ik ben eigenlijk wel trots dat ik kan vertellen dat ik net CLICKER5 op een notebook heb geïnstalleerd. Dat het voor een rugzakkind (child with a rucksack?) is probeer ik maar niet uit te leggen en dat ik alleen maar weet hoe het programma geïnstalleerd moet worden laat ik ook maar achterwege.
We lopen toevallig langs een stand voor schoolradio (www.schoolradio.co.uk).
Het ziet er gelikt uit, maar een kleine set schoolradio komt op zo’n slordige
€ 9200,==. Dan moet er toch een hoger doel zijn dan alleen jingles te maken. Eerst maar eens eenvoudige podcasts gaan maken!
Aan het eind van de middag gaan we met de bus terug naar het hotel.
’s Ochtends heb ik uitgecheckt en mijn bagage bij mijn collega in zijn kamer gezet.
’s Middags check ik weer in voor een andere kamer. Eind van de middag arriveert mijn vrouw vanuit Rome, om samen nog een gezellig weekeinde Londen te maken.
’s Avonds gaan we gedrieën uit eten in een hamburger restaurant. We wandelen nog even door Londen, richting Big Ben, en naar het hotel. Daar zitten we ook in de hotelbar. Daarna gaan we naar bed.
We genieten niet van onze nachtrust, want in de kamer naast ons, die van onze kamer gescheiden is door een bordpapieren deur, heeft een stel het plan opgevat om luidruchtig slaaf en meesteres te spelen. Het gaat door tot 2.30 uur en begint om 6.00 uur weer.
Zaterdag 16 januari 2010
Min of meer gebroken zitten we samen aan het Engelse ontbijt. Het is smullen; thuis maken we het ook wel eens. Na het ontbijt gaan we vroeg op pad; we willen maximaal genieten van deze twee dagen.
Eerst verkennen we Covent Gardens, op twee minuten lopen van ons hotel. Daarna lopen we over Picadilly Circus richting Oxford Street. Zonder het vooropgestelde plan om te gaan winkelen, lopen we enkele winkels binnen. Ikzelf koop een aantal PILOT FRIXXION pennen en losse vullingen en een CANON fototijdschrift. Mijn vrouw koopt een kook-tijdschrift. Dat wordt smullen als we weer thuis zijn. Het regent gestaag door. Na een poosje zijn we dan aan de Hydepark-kant van Oxford Street. We lopen maar niet door het park, vanwege de regen. Wel gaan we richting Speakers Corner en lopen via Picadilly weer terug naar Picadilly Circus.
Op Picadilly gaan we nog een boekwinkel binnen, op zoek naar boeken over LEGO MINDSTORMS. Er staat één boek, maar dat is erg theoretisch en dat is niet de bedoeling.
Terug in het hotel nemen we even onze rust. ’s Avonds gaan we in SOHO uit eten.
Zondag 17 januari 2010
Na het ontbijt checken we uit en laten we onze bagage in het hotel achter. We lopen via Buckingham Palace en de Big Ben naar de Thames.
We lopen een lang stuk langs de rivier. Het weer is gelukkig veel beter dan gisteren. We lopen langs het millennium rad.
Na een poos steken we de rivier weer over en zweven we terug richting hotel. Bij de buren (Starbucks) drinken we wat en dan hebben we nog een rondwandeling rondom Covent Garden op de rol staan. Het is een leuk gebied.
Dan is het tijd om de koffers op te halen. Met de metro reizen we naar Heathrow. Daar vertrekt eind van de middag onze vlucht met BMI naar Schiphol. Alles verloopt op vleugeltjes en ook op Schiphol staat de taxi klaar. Zo zijn we vroeg in de avond weer in ons eigen huis, bij onze eigen (schoon)vader. Het is direct of we niet zijn weggeweest: in de running.
