Netwerkstations vervangen

Dit jaar stonden er bij ons op school 15 netwerkstations op de rol om vervangen te worden.
Vorig jaar hadden we met de vier scholen onder ons bestuur gezamenlijk om offertes gevraagd. Uiteindelijk bestelde elke school wat zij zelf wilde. Ik vind zelf ook altijd dat prijs alleen niet zaligmakend is.
Dit jaar had ik ook voor de vier scholen offertes aangevraagd, maar hadden we met de drie ICT-coördinatoren vooraf al afgesproken dat iedereen de vrijheid heeft om te bestellen wat hij het beste voor zijn school vindt.
De offertes kwamen van onze netwerkbeheerder uit het oosten van het land en van een groot bedrijf uit Leiden.
Net toen deze offertes binnen waren kreeg ik bericht van de buitendienstman van onze netwerkbeheerder dat zij met PC+ zouden komen. Eén PC voor vier (of zes) netwerkplekken, met vier netwerkmonitoren erbij.



Op de BETT in Londen, in januari, ben dan ook wezen kijken op de stand van LG. Dat is dan ook de leverancier van de monitoren. Ook zijn we met de ICT-coördinatoren en mijn stagiair op bezoek geweest bij een school in Nieuw-Vennep, die PC+4 al had draaien.
Het leek het overwegen waard: minder energieverbruik, (iets) goedkoper in aanschaf, maar één stofaantrekkende ventilator per vier werkplekken.
Ik had echter ook al eens geëxperimenteerd met XXODD mini-PC’s van onze lokale computerwinkel.
Mijn stagiair en ik hebben de voor- en nadelen van PC+4 en de XXODD mini-PC’s dan ook maar eens op een rijtje gezet.
PC+4:
• + minder energieverbruik
• + (iets) goedkoper in aanschaf
• + slechts één stofaantrekkende ventilator
• + ruimtebesparing; slechts één systeemkast per vier
werkplekken
• - altijd een setje van vier bij elkaar; weinig flexibel
• - werkstation defect  vier werkplekken onbruikbaar
• - niet alle programma’s werken onder PC+4
• - USB-poorten van het werkstation worden gedeeld
XXODD mini-PC’s:
• + minder energieverbruik
• + goedkoper in aanschaf
• + ventilatorloos
• + ruimtebesparing; mini-PC’s hangen in een bracket achter het
LCD-scherm (sinds een maandje is er geen CRT-monitor meer
in school te vinden)
• + losse sets netwerkstation en monitor; flexibel
• + de PC's hangen niet in een bracket onder tafel, maar achter de monitor; daar is absoluut minder stof dan onder de tafel.
Al met al deed dit ons besluiten te kiezen voor de XXODD mini-PC’s. We bestelden 15 x de 402 (zonder DVD-speler/brander).


Omdat het werkstation waar ik via LogMeIn altijd op kan inloggen een oude machine is, die veel kabaal maakte (wat in de teamkamer, waar ik mijn werkhoek heb, niet op prijs wordt gesteld), bestelde ik ook een 403 (met DVD-speler/brander).





Per abuis kregen we 16 402’s. We hadden nog één oud werkstation, omdat moderne machines niet overweg kunnen met het programma Klankie. De XXODD 402 kan dat wel, dus hebben we de extra mini-PC gehouden. Uiteraard hebben we de leverancier laten weten dat er nog één machine gefactureerd moest worden. Eerlijkheid duurt het langst…



Nu zijn er geen werkstations meer in school, die ouder zijn dan vier jaar. En toch zijn we goedkoper uit, zodat er ruimte ontstaat voor nieuwe dingen.
Wel hebben we van oude werkstations weer stand-alones gemaakt: één als kamp-PC, één als disco-PC voor klassenfeesten.
De mini-PC’s waren eenvoudig via Remote Installation Service te installeren. Dat leverde geen problemen op.
De XXODDs hangen inmiddels achter de schermen en doen het prima. Nog even overwogen we om de monitorvoeten vast te zetten met schroefduimen, om achterover kiepen te voorkomen. Een uitgebreide kieptest leverde op dat dit niet nodig was.







We liepen er nog wel even tegen aan dat Ambrasoft niet draaide, maar op elke machine moest eerst als admin worden ingelogd. Daarmee was ook dat probleem opgelost.
De volgende hardwarestap is het vervangen van de notebooks. De oudste zijn vier jaar en lopen op hun laatste benen. We zijn bezig met de MSI CR500. Het gaat niet vlekkeloos, maar het ziet er naar uit dat het goed gaat komen.

TimeWarp

Vorige week dinsdag gingen we voor de eerste keer de gymzaal in met het programma TimeWarp3.
Nog even in het kort: TimeWarp3 is een programma waarmee kinderen hun eigen gymprestatie een paar seconden later terug kunnen zien. Behalve de software zijn een notebook, een videocamera met FireWire-aansluiting nodig. Uiteraard komen daar FireWire-kabels bij en een FireWire-kaart voor in het notebook bij. Wij hebben ook nog gekozen voor een Logitec Air Mouse, een numeriek toetsenbord, een videocameratasje, een laptoprugzak en een statief. Onze vakleerkracht gymnastiek verbouwde voor zijn drie gymzalen eenzelfde aantal computermeubeltjes.





De software is nog niet geschikt voor WINDOWS7 en USB-camera’s. Eind april wordt versie 4 verwacht, die in elk geval onder WIN7 zal draaien.

Terwijl de vakleerkracht de gymzaal opbouwt, zet ik de apparatuur in elkaar. Gelukkig komt mijn ICT-stagiair daarbij helpen. Hij had het schuifje van de insteekkaart verkeerd om in het notebook geschoven, dus kan het er alleen met bruut geweld (doch met beleid) uit halen.
De gymnastieker wil TimeWarp inzetten bij een radslag over een lage kast. Na wat richten en schuiven hebben we een prima plaatje.
De eerste kinderen komen al binnendruppelen. Het is een middenbouwgroep (3/4/5). Ze zijn heel verbaasd een computer in de gymzaal aan te treffen. Ze hebben al snel door dat er vertraging tussen het opnemen en afspelen zit. Snel even zwaaien, naar het notebook lopen en jezelf terug zien.
De vakleerkracht zet de kinderen op de bank en legt de bedoeling van het geheel uit. De groepjes worden ingedeeld en gaan aan de slag.
De kinderen die bij radslag beginnen, kunnen eerst hun voorkeurskant bepalen door over een aantal banken te springen. Daarna komen ze bij de kast.
Een sprong, doorlopen en kijken. De tijd staat ruim ingesteld, maar dat leidt ertoe dat de rij om te kijken erg lang wordt. Daarvan komt wat onrust, dus snel de tijd verkorten: zeven seconden blijkt ideaal. Goed opletten hoe de kinderen teruglopen naar de aanloop, want wanneer ze door het beeld lopen, belemmeren ze de opname van anderen. Vlug een balkje neerleggen en het gaat prima.
De vakleerkracht staat bij de kast en zegt al gelijk waar de kinderen op kunnen letten bij het bekijken van hun sprong. Maar ook wanneer hij er niet naast staat, omdat er bij een ander onderdeel geassisteerd moet worden, staan kinderen serieus te kijken. Al snel hoor in een meisje zeggen: “O, hoger”, waarmee ze bedoelt dat ze haar benen hoger moet opzwaaien. Hier doen we het voor!
Ne een kwartiertje slaat de screensaver aan. Handig om deze uit te zetten.
Het programma biedt ook de mogelijkheid om een goede radslag te bewaren en deze af te spelen naast het plaatje van de springende kinderen. Zo kunnen ze hun radslag vergelijken met een goede uitvoering. Ook kan er in het programma worden getekend. Zo kun je bijvoorbeeld een hoogtelijn aangeven. “Ik wil dat je voeten boven de lijn komen”.
Mijn stagiair en ik verlaten de gymzaal en laten de vakleerkracht achter met de ICT-apparatuur.
Een enkele keer gaat een van ons nog even terug naar de gymzaal, maar alles verloopt prima. Eén keer wordt ik geroepen door een kind, maar het probleempje is snel opgelost.

De vrijdag hierna werkt de vakleerkracht zelfstandig met de spullen. Het gaat vlekkeloos.
De volgende dinsdag loop ik met mijn camera nog even de gymzaal in om plaatjes te maken. Mijn assistentie bij de apparatuur en software is niet meer nodig.



We hebben afgesproken om het verkennen van de mogelijkheden van het programma in kleine stapjes te doen. Dus over een paar weken pikken we een nieuw item op.
Verder wordt er nog een plaatje perspex met twee aluminiumprofieltjes op maat gemaakt, zodat het notebook nog wat veiliger staat.
Tenslotte lijkt het mij raadzaam om de accu’s uit notebook en videocamera te verwijderen. In de gymzaal wordt op netspanning gewerkt, en wanneer de accu’s continu op netspanning staan, zullen ze snel achteruitgaan. Af en toe een keertje laden en legen lijkt me beter.