TimeWarp

Vorige week dinsdag gingen we voor de eerste keer de gymzaal in met het programma TimeWarp3.
Nog even in het kort: TimeWarp3 is een programma waarmee kinderen hun eigen gymprestatie een paar seconden later terug kunnen zien. Behalve de software zijn een notebook, een videocamera met FireWire-aansluiting nodig. Uiteraard komen daar FireWire-kabels bij en een FireWire-kaart voor in het notebook bij. Wij hebben ook nog gekozen voor een Logitec Air Mouse, een numeriek toetsenbord, een videocameratasje, een laptoprugzak en een statief. Onze vakleerkracht gymnastiek verbouwde voor zijn drie gymzalen eenzelfde aantal computermeubeltjes.





De software is nog niet geschikt voor WINDOWS7 en USB-camera’s. Eind april wordt versie 4 verwacht, die in elk geval onder WIN7 zal draaien.

Terwijl de vakleerkracht de gymzaal opbouwt, zet ik de apparatuur in elkaar. Gelukkig komt mijn ICT-stagiair daarbij helpen. Hij had het schuifje van de insteekkaart verkeerd om in het notebook geschoven, dus kan het er alleen met bruut geweld (doch met beleid) uit halen.
De gymnastieker wil TimeWarp inzetten bij een radslag over een lage kast. Na wat richten en schuiven hebben we een prima plaatje.
De eerste kinderen komen al binnendruppelen. Het is een middenbouwgroep (3/4/5). Ze zijn heel verbaasd een computer in de gymzaal aan te treffen. Ze hebben al snel door dat er vertraging tussen het opnemen en afspelen zit. Snel even zwaaien, naar het notebook lopen en jezelf terug zien.
De vakleerkracht zet de kinderen op de bank en legt de bedoeling van het geheel uit. De groepjes worden ingedeeld en gaan aan de slag.
De kinderen die bij radslag beginnen, kunnen eerst hun voorkeurskant bepalen door over een aantal banken te springen. Daarna komen ze bij de kast.
Een sprong, doorlopen en kijken. De tijd staat ruim ingesteld, maar dat leidt ertoe dat de rij om te kijken erg lang wordt. Daarvan komt wat onrust, dus snel de tijd verkorten: zeven seconden blijkt ideaal. Goed opletten hoe de kinderen teruglopen naar de aanloop, want wanneer ze door het beeld lopen, belemmeren ze de opname van anderen. Vlug een balkje neerleggen en het gaat prima.
De vakleerkracht staat bij de kast en zegt al gelijk waar de kinderen op kunnen letten bij het bekijken van hun sprong. Maar ook wanneer hij er niet naast staat, omdat er bij een ander onderdeel geassisteerd moet worden, staan kinderen serieus te kijken. Al snel hoor in een meisje zeggen: “O, hoger”, waarmee ze bedoelt dat ze haar benen hoger moet opzwaaien. Hier doen we het voor!
Ne een kwartiertje slaat de screensaver aan. Handig om deze uit te zetten.
Het programma biedt ook de mogelijkheid om een goede radslag te bewaren en deze af te spelen naast het plaatje van de springende kinderen. Zo kunnen ze hun radslag vergelijken met een goede uitvoering. Ook kan er in het programma worden getekend. Zo kun je bijvoorbeeld een hoogtelijn aangeven. “Ik wil dat je voeten boven de lijn komen”.
Mijn stagiair en ik verlaten de gymzaal en laten de vakleerkracht achter met de ICT-apparatuur.
Een enkele keer gaat een van ons nog even terug naar de gymzaal, maar alles verloopt prima. Eén keer wordt ik geroepen door een kind, maar het probleempje is snel opgelost.

De vrijdag hierna werkt de vakleerkracht zelfstandig met de spullen. Het gaat vlekkeloos.
De volgende dinsdag loop ik met mijn camera nog even de gymzaal in om plaatjes te maken. Mijn assistentie bij de apparatuur en software is niet meer nodig.



We hebben afgesproken om het verkennen van de mogelijkheden van het programma in kleine stapjes te doen. Dus over een paar weken pikken we een nieuw item op.
Verder wordt er nog een plaatje perspex met twee aluminiumprofieltjes op maat gemaakt, zodat het notebook nog wat veiliger staat.
Tenslotte lijkt het mij raadzaam om de accu’s uit notebook en videocamera te verwijderen. In de gymzaal wordt op netspanning gewerkt, en wanneer de accu’s continu op netspanning staan, zullen ze snel achteruitgaan. Af en toe een keertje laden en legen lijkt me beter.